بررسی سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و قابلیت هضم در بره‌های نر پرواری

Authors

  • اسدالله تیموری یانسری
  • حسن نبی پور افروزی
  • سیدعادل مفتخرزاده
  • محمد علی رمضانی
  • یدالله چاشنی‌دل
Abstract:

در این مطالعهدر دو آزمایش اثر سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه در جیره­های سریع التخمیربر عملکرد بره‌های نرمورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول تجزیه­پذیری ماده­ی خشک و پروتئین خام پودرماهی،کنجاله­ی سویا و کنسانتره جیره­های مذکور طی زمان­های مختلف شکمبه­گذاری (صفر، 4، 8، 12 و 24 ساعت) با استفاده از دو رأس گوسفند فیستولادار دو ساله نژاد زل مازندرانی با میانگین وزن 2 30 تعیین گردید. تجزیه­پذیری مؤثر ماده­ی خشک پروتئین خام پودر ماهی به­طور معنی­داری کمتر از کنجاله­ی سویا بود (05/0>P). از نظر تجزیه­پذیری مؤثر ماده­ی خشک بین کنسانتره­های مختلف، تفاوت معنی­داری وجود نداشت ولی تجزیه­پذیری مؤثر پروتئین خام کنسانتره­ها به­طور معنی­داری کاهش یافت.در آزمایش دوم24 رأس بره نر حاصل از آمیخته­گری تجاری نژاد زل -سنگسری، با سن تقریبی 6 تا 7 ماه و میانگین وزن زنده 5/2 ± 29 کیلوگرمدر قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار (جیره) و هر تیمار با 8 تکراربه مدت 95 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی تحت تأثیر تیمار آزمایشی قرار نگرفت. با کاهش نسبت پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه جیره pHادرار به­طور معنی‌داری کاهش یافت ولی pHمایع شکمبه و pHمدفوع تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی واقع نشد. نتیجه کلی نشان داد که کاربرد جیره حاوی 35 درصد پروتئین غیرقابل در شکمبه به عنوان مطلوب­ترین جیره برای بره­های نر به شمار می­رود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و قابلیت هضم در بره های نر پرواری

در این مطالعهدر دو آزمایش اثر سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه در جیره­های سریع التخمیربر عملکرد بره های نرمورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول تجزیه­پذیری ماده­ی خشک و پروتئین خام پودرماهی،کنجاله­ی سویا و کنسانتره جیره­های مذکور طی زمان­های مختلف شکمبه­گذاری (صفر، 4، 8، 12 و 24 ساعت) با استفاده از دو رأس گوسفند فیستولادار دو ساله نژاد زل مازندرانی با میانگین وزن 2 30 تعیین گردید...

full text

تأثیر سطوح مختلف ناتوزیم بر توان پرواری، قابلیت هضم و ‌متابولیت‌های شکمبه بره‌های نر ورامینی

در دهه گذشته آنزیم‌های مختلفی در تغذیه نشخوارکنندگان و غیر نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار گرفته است . برخی از آنها اثر مثبتی بر تولید حیوان داشتند. این پژوهش نیز به منظور مطالعه تاثیر تغذیه آنزیم ناتوزیم بر توان پرواری، قابلیت هضم و برخی متابولیت‌های شکمبه بره‌های نر ورامینی انجام گرفت.‌24 رأCس بره نر ورامینی 3 تا 4 ماهه با میانگین وزن اولیه 5/1±22 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه جیر...

full text

اثر سطوح مختلف پروتئین خام و پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه بر توان تولیدی گاوهای تازه‌زای هلشتاین

30 راس گاو هلشتاین شیرده سه بار زایش کرده و یا بالاتر با میانگین وزن 15±687 کیلوگرم و میانگین امتیاز وضعیت بدنی15/0±25/3 بلافاصله پس از زایش(با میانگین روزهای شیردهی 11) در چارچوب طرح کاملاً تصادفی به سه گروه 1، 2 و3 اختصاص یافتند. گروه اول جیره با پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه (RUP) پایین(1/5 درصد ماده خشک)، گروه دوم جیره با RUP متوسط (2/7 درصد ماده خشک) و گروه سوم جیره با RUP بالا (8/9 درصد م...

full text

تاثیر سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و ویژگی های لاشه بره های نر آمیخته

اثرات سه سطح مختلف پروتئین قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه در شکمبه به ترتیب در نسبت­های 70 به 30، 65 به 35 و 60 به 40 (درصد پروتئین خام) روی توان پرواری و خصوصیات لاشه 24 راس بره نر حاصل از آمیخته­گری تجاری نژاد زل- سنگسری، با سن تقریبی 6 تا 7 ماه و میانگین وزن زنده 5/2 ± 29 کیلوگرم مورد بررسی قرار گرفت. سطح انرژی و پروتئین خام درهمه تیمارها یکسان بود. بره­ها به مدت 95 روز در قفس­های انفرادی مورد ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 4  issue 3

pages  1- 10

publication date 2015-11-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023